History
De heilige blauwe lotus, wetenschappelijk bekend als Nymphaea caerulea, is een waterlelie afkomstig uit Egypte en andere delen van Noord-Afrika. Het heeft een aanzienlijk cultureel en religieus belang in verschillende oude samenlevingen, vooral in de Egyptische, Maya- en hindoeïstische culturen.
Blauwe lotus, bevat verschillende alkaloïden en verbindingen, waaronder nuciferine en aporphine waarvan bekend is dat ze psychoactieve effecten hebben. Traditioneel gebruik van de blauwe lotus, omvatte het maken van thee of tincturen vanwege hun milde, kalmerende, euforische en afrodiserende eigenschappen.
Sommige oude culturen geloofden dat het consumeren van de blauwe lotus, een verhoogde staat van bewustzijn en spirituele ervaringen kon veroorzaken. De associatie met water en het vermogen om boven het troebele water van de vijver uit te stijgen om te bloeien symboliseren de reis van onbewustzijn naar bewustzijn en spirituele groei.
De effecten van het gebruik van blauwe lotus kunnen van persoon tot persoon verschillen en zijn afhankelijk van factoren als de dosering, wijze van consumptie, individuele gevoeligheid. Veel gebruikers melden een kalmerend en ontspannend effect bij het consumeren van blauwe lotus. Het wordt vaak gebruikt als een natuurlijk middel tegen stress, angst en slapeloosheid. Sommige mensen beschrijven dat ze zich na inname lichamelijk en geestelijk ontspannen voelen.
Blauwe lotus zou milde euforische eigenschappen hebben, wat kan resulteren in een verbeterd humeur en een gevoel van welzijn. Sommige mensen beweren dat blauwe lotus de zintuiglijke waarneming kan verbeteren, waardoor kleuren en geluiden levendiger of intenser lijken. Er zijn rapporten die beweren dat blauwe lotus, dromen kan beïnvloeden, waardoor ze levendiger en gedenkwaardiger worden. In sommige culturen wordt het gebruikt als een droom versterkend kruid.
Blauwe lotus wordt van oudsher geassocieerd met het versterken van seksueel verlangen en opwinding. Sommige gebruikers hebben een toename van het libido en de sensualiteit gemeld na consumptie ervan.
In grotere doses of wanneer het als tinctuur wordt bereid, kan blauwe lotus mogelijk milde hallucinogene effecten veroorzaken (± 1 à 2x pipet en meer), waaronder visuele vervormingen en veranderende percepties. Deze effecten zijn echter doorgaans veel milder dan de effecten die gepaard gaan met sterkere hallucinogenen zoals LSD of psilocybine-paddenstoelen.
History
De heilige blauwe lotus, wetenschappelijk bekend als Nymphaea caerulea, is een waterlelie afkomstig uit Egypte en andere delen van Noord-Afrika. Het heeft een aanzienlijk cultureel en religieus belang in verschillende oude samenlevingen, vooral in de Egyptische, Maya- en hindoeïstische culturen.
Blauwe lotus bevat verschillende alkaloïden en verbindingen, waaronder nuciferine en aporphine waarvan bekend is dat ze psychoactieve effecten hebben. Traditioneel gebruik van de blauwe lotus omvatte het maken van thee of tincturen vanwege hun milde, kalmerende, euforische en afrodiserende eigenschappen.
Sommige oude culturen geloofden dat het consumeren van de blauwe lotus, een verhoogde staat van bewustzijn en spirituele ervaringen kon veroorzaken. De associatie met water en het vermogen om boven het troebele water van de vijver uit te stijgen om te bloeien symboliseren de reis van onbewustzijn naar bewustzijn en spirituele groei.
De effecten van het gebruik van blauwe lotus, kunnen van persoon tot persoon verschillen en zijn afhankelijk van factoren als de dosering, wijze van consumptie, individuele gevoeligheid. Veel gebruikers melden een kalmerend en ontspannend effect bij het consumeren van blauwe lotus. Het wordt vaak gebruikt als een natuurlijk middel tegen stress, angst en slapeloosheid. Sommige mensen beschrijven dat ze zich na inname lichamelijk en geestelijk ontspannen voelen.
Blauwe lotus zou milde euforische eigenschappen hebben, wat kan resulteren in een verbeterd humeur en een gevoel van welzijn. Sommige mensen beweren dat blauwe lotus de zintuiglijke waarneming kan verbeteren, waardoor kleuren en geluiden levendiger of intenser lijken. Er zijn rapporten die beweren dat blauwe lotus, dromen kan beïnvloeden, waardoor ze levendiger en gedenkwaardiger worden. In sommige culturen wordt het gebruikt als een droom versterkend kruid.
Blauwe lotus wordt van oudsher geassocieerd met het versterken van seksueel verlangen en opwinding. Sommige gebruikers hebben een toename van het libido en de sensualiteit gemeld na consumptie ervan.
In grotere doses of wanneer het als tinctuur wordt bereid, kan blauwe lotus mogelijk milde hallucinogene effecten veroorzaken (± 1 à 2x pipet en meer), waaronder visuele vervormingen en veranderende percepties. Deze effecten zijn echter doorgaans veel milder dan de effecten die gepaard gaan met sterkere hallucinogenen zoals LSD of psilocybine-paddenstoelen.
Gebruik.
Je kunt zowel de thee als de tinctuur inzetten tijdens jouw ceremonies, rituelen. meditaties om een verhoogde staat van ‘zijn’ te bereiken, meer ontspanning, meer open voor (intuïtieve) ingevingen en verbinding met spirit en je hogere zelf. Dit omdat Blauwe Lotus een sederende functie heeft en je diep laat ontspannen waardoor je gedachten meer naar de achtergrond raken. De tinctuur is meer geconcentreerd (dan de thee) en bevat daardoor een hogere concentratie van de eigenschappen van de Lotusbloem, met de tinctuur is het effect beter en sneller voelbaar.
Van de tinctuur is het even uitproberen hoe gevoelig jouw systeem reageert. Begin met een lage dosering: ± 4 druppels onder je tong. De smaak is scherp en je proeft de alcohol die we gebruikten om de capaciteiten uit de Blauwe Lotus te onttrekken, dat is even wennen. Je kunt hierna rustig uitbouwen naar een halve pipet, en als je wat meer tijd hebt en bijvoorbeeld geen afspraken hebt, of hoeft te autorijden eens een hele. Je zult niet heel sterk hallucineren daar is meer voor nodig, maar als je heel fijngevoelig bent zoals ik, zul je prachtige ingevingen ontvangen.
Gebruik bijvoorbeeld de tinctuur voor het slapen om zo dieper te slapen en meer (lucide) dromen en ingevingen te kunnen ontvangen.
Egypte.
Het oude Egypte had een diepe culturele en religieuze band met de blauwe lotus (Nymphaea caerulea). De bloem speelde een belangrijke rol in verschillende rituelen en ceremonies, en werd geassocieerd met symboliek die verband hield met wedergeboorte, transformatie en spiritueel ontwaken.
Blauwe lotusbloemen werden vaak gebruikt als offerande aan de goden, waaronder de zonnegod Ra en de scheppergod Atum. Deze offers werden gebracht om goddelijke gunst, zegeningen en bescherming te zoeken. Zowel priesteressen als priesters namen deel aan deze offers als onderdeel van hun ceremonies. Men geloofde dat blauwe lotus zowel spirituele als geneeskrachtige eigenschappen had.
Het werd gebruikt in preparaten zoals thee en tincturen, die door priesters en priesteressen werden geconsumeerd om een veranderde bewustzijnsstaat teweeg te brengen, meditatie te vergemakkelijken of hun verbinding met het goddelijke te versterken. De blauwe lotus had een sterke symboliek gerelateerd aan het concept van wedergeboorte en het hiernamaals in de oude Egyptische overtuigingen. Men dacht dat het uit de oerwateren van chaos tevoorschijn kwam en de transformatie van de ziel symboliseerde.
Priesteressen hebben deze symbolische elementen in hun rituelen verwerkt, waarbij ze de nadruk legden op thema’s als wedergeboorte en spirituele groei. Priesteressen in het oude Egypte speelden een cruciale rol in tempel ceremonies en -rituelen. De bloem had daarbij een centrale rol. Deze ceremonies bevatten vaak zang, dans en offers om de goden te eren. Blauwe lotus werd ook gebruikt vanwege zijn geur- en cosmetische eigenschappen. Oude Egyptenaren, inclusief priesteressen, gebruikten oliën of lotions doordrenkt met de geur van de blauwe lotus als onderdeel van hun dagelijkse rituelen of voor speciale gelegenheden.
Het is duidelijk dat de blauwe lotus een speciale plaats innam in de Egyptische cultuur en religie, en een rol speelde in het spirituele en ceremoniële leven van zowel priesters als priesteressen.